مناجات فاطمیه با امام زمان عجل الله تعالی فرجه
وقتی میان روضهها باگریه خلوت میکنم آقا شبیهِ تو کمی، احساس غربت میکنم! وقتِ خطا، الاّ شما، بوده حواسـم بر همه از اینکه هستی شاهدم، همواره غفلت میکنم وقـتی برای تو نشد، سودی ندارد ندبهها با اسم تو از عشق تو، من کسب شهرت میکنم! تنهاترین مردِ زمان، در جمعههای بیکسی حاضر شما هستی و من، هر هفته غیبت میکنم! از معـصیت تـنهـا شدم، آلـودۀ دنـیا شدم دارم برای لـذّتِ یک روزه همّت میکنم! حُبّ علی و آل او، خیرالنعم باشد ولی… من با گناه و معصیت کُفرانِ نعمت میکنم! حالا نشسته غـصّۀ، عالم به رویِ سینهام از دست نَفسِ سرکشم، اینجا شکایت میکنم! یاد شهـیدان حـرم، خـیلی خجالت میکشم از اینهمه جاماندگی، احساس ذلّت میکنم! با اینهمه در دو جهان، با آبرو کردی مرا بر نوکـرانِ مـادرِ سادات خـدمت میکنم! دلتنگِ صحنِ حیدرم، بیتابِ شهر کربلا دورم ولی با چشمِ دل دارم زیارت میکنم! مادر به من آموخته، باید فدای دین شوم دار و ندارم را فـقط وقف ولایت میکنم! غصه نخور با فاطمه یاری نمیخواهی شما من یک تنه از حرمتت، آقا حمایت میکنم! |